Метла од коприва за метење на злото: магични ритуали со коприва
Коприва {Urtca dioica}
Народни имиња: Голема коприва, Жара, Кучешка капина, обична коприва
Корисни делови: лисја, корен, семиња
Копривата е многугодишно тревесто радтение кое се среќава насекаде, на напуштени необработени земјишта, покрај патишта, во шуми, низини и на доста високи места преку 1500 м надморска висина.
Копривите се поврзани со способноста да се оттргне темнината.
Магични употреби:
“Заштитните сили на копривата веќе долго време се користат во магиски ритуали. За да се отстрани проклетството и да се испрати назад од каде што дошло, треба да се направи еден вид на вуду-кукла од стебленца на коприва или да се наполни мала кесичка која ќе се носи постојано со себе.
Исто така, попрскајте со коприва околу куќата за да го задржите злото и да го вратите назад. На тој начин нема да може да навлезе во вашиот дом. Копривата исто така, се фрла врз оган за да се спречи некоја опасност; Се држи во раце за да ги одврати злите духови; Се чува во ракија за да го смират стравот и се носи како амајлија за да заштитува од негативна енергија.
Сад полн со свежо сечена коприва поставен под прозот од болницата во која лежи болниот, ќе помогне во заздравувањето на лицето.
Копривата понекогаш се користи како билка која ја буди страста.
Современите мексикански спиритисти ја препорачуваат неговата употреба во бањите за прочистување – бидејќи таа е “повеќе месојадна” од другите билки, и затоа ќе функционира поефикасно “.
Метли направени од коприва се користат за да се избрише и измете злото и да се испрати назад до испраќачот. За исцелување, копривите се корнат, а истовремено се изговара името на болниот и на неговите или нејзините родители.
Коприва се остава во џебовите за да заштити од гром. Ако сувите лисја се ставаат во чевли, тоа ќе го задржи злото од водењето до штетните места.
“Една европска народна приказна раскажува за една жена чии браќа биле претворени во лебеди. За да ги врати во човечка форма, таа мораше да им исплете палто од “непрозборени” коприви – растенијата беа собрани од гробиштата во текот на ноќта, и на нејзе не и’ беше дозволено да разговара со никого додека не ги исплете палтата.
Дали оваа народна приказна навистина ја опишува смртта и воскресението наместо трансформацијата од лебеди во мажи? Употребата на “непрозборени” коприви за лековити намери се среќава и во Шкотска, како и во другите северни земји.
Во Ирска, копривите ги означувале местата каде што живееле Елфите и можеле да го заштитат лицето од магии. Ако кравите биле нахранети со коприви, вештерките и тролињата не можеле да ги запрат и да престанат да произведуваат млеко, па затоа се сметала за заштитна билка, и покрај поврзаноста со смртта и погребувањето.
Всушност, според современото верување, копривата го заштитува човекот што ја носи од молња – и привлекува пари. Од друга страна, Ирокејците сметаат дека копривите измешани со исушената крв на змија, се користеле за медицина во вештерство.
Можеби во согласност со неговото владеење на Марс, копривата понекогаш е вградена во ритуали на тешко искушение. На пример, децата што сакале да учат гатање во племето Каваису, морале да одат низ коприви како пракса.
Во некои традиции, копривите се додаваат во водата во која е посветена новата атама. Копривата исто така игра улога во риболовната магија, веројатно затоа што некогаш беше плетена во низа за рибарски мрежи. Тоа би било одлична алатка за магијата на јазлите.
Оваа магиска билка, исто така, е поврзана со смртта и погребните обичаи. Пронајдени се погребни крпи од бронзеното време кои се ткаени од нејзини влакна. Во висорамнините и на островите во Ирска, луѓето верувале дека копривите се создале од телата на мртвите.
Во Данска луѓето мислеле дека копривите се никнуваат од крвта на невини жртви. Велшкиот народ верувал дека ако свежи коприви поставени под перницата на болна личност останст зелени, лицето ќе живее, а ако пожолтат, дека ќе умре “.
“Кога копривата е млада, листовите имаат одлична зелена боја; кога стареат, добиваат филаменти и влакна како коноп и лен. Платно направено од коприва е исто толку добро колку што е направено од коноп.
Сецкана, копривата е добра за живината. Семето на копривата, измешано со храна за животни, дава сјај на нивната кожа; коренот, измешан со сол, произведува убава жолта боја.
Но, исто така, од оваа билка се прави одлично сено, бидејќи може да се исече двапати во една сезона. А што и е потребно на копривата? многу малку почва, без грижа, без култура; освен што семето паѓа толку брзо како што зрее, и тешко е да се собере; тоа е се’.
“Пријатели мои, запомнете го ова, дека нема плевел и нема бескорисни луѓе, има само лоши земјоделци. “~ Виктор Хуго