Македонскиот претседател се осврна и на пораката на Димо Хаџи Димов, кој што како што кажа не упатил постојано да чекориме кон нови и славни Илиндени, како и на заветот на Прличев, да се познаеме себеси, да се почитуваме себе си, и да се чуваме себе си со тоа што ќе ја чуваме татковината.
-Сте се запрашале ли што би рекол Мисирков, кој го издигна македонскиот јазик како основен белег на македонскиот народ, како непобитен факт за нашата самобитност?Што би рекол Конески, кој заклучи дека „за нас повеќе отколку за многу други во светот, јазикот претставува, со сè што е на него создадено, како говорен и пишуван текст, најголемо приближување до идеалната татковина. Македонскиот јазик, е заправо единствена наша комплетна татковина.“
Што би рекол тој за лажните пророци кои ја урнисуваат таа наша идеална татковина? Што би рекол Рацин за овие темни мугри што надвиснале над нас? Што би рекол Вапцаров кој не учеше како самосвесно да си ја сакаме татковината, и тоа без протекторати? Што би рекол Гане Тодоровски кој во едно слично време-невреме запраша „ќе не има ли тогаш кога ќе не нема – ако не немаше токму тогаш кога требаше да не има?“, рече претседателот Иванов.
Шефот на државата ги спомена и Кузман Јосифовски – Питу и АСНОМ-ците, од чии дела, како што рече тој, сега се одрекнуваме, и чиј манифест сега ќе сме го цензурирале.
-Што би рекол Ченто, првиот претседател на втората АСНОМ-ска Република Македонија која ни ја остави за да ја пазиме како зеницата во окото?, праша македонскиот претседател.
Иванов во својот говор потсети и на ставовите на неговите претходници, поранешни претседатели на Република Македонија, Трајковски и Глигоров.
-Што би рекол Борис Трајковски, кој на 100-годишнината од Илинден, тука, од ова исто место потенцираше дека во Европа не се влегува без идентитет и достоинство?И конечно, што би рекол Киро Глигоров кој не потсети дека нашата независна македонска република е нешто најскапо што го имаме, бидејќи Македонија е се што имаме?, рече Иванов.