Студентката Селест на 21-годишна возраст започнала врска со 9 години постар маж, по што вели дека единствената поука која ја извлекла била – цени си ја младоста!
Нејзината приказна се одвива вака…
9-годишната разлика во годините не ни донесе недоразбирања, ниту желба за супериорност или комплекс на пониска вредност. Ме третираше рамноправно, а за се разговаравме како што го правев тоа со пријателите од факултет. Но, затоа што припаѓаме на различни генерации, и нашите интереси беа различни.
Секогаш се потпирав на своето логичко размислување. Ирационалното чувство на љубомора истовремено ме нервираше и одбиваше, но така се чувствував кога ќе сфатев дека тој има поголема контрола врз своите емоции, отколку јас врз моите. Заради тоа се чувствував како глупава средношколка.
Сепак, сфатив дека тој на 30 години има далеку поголемо искуство со врски отколку јас, сакал и изгубил неколку пати. Тоа неизбежно го зајакнало.
Младите луѓе се страствени и водени од емоциите, без оглед на тоа колку и да мислиме дека правиме нешто логички и промислено. Возрасните имаат пресметки и поголеми одговорности за кои треба да се грижат. Не се оптоваруваат со следење на русокоси на социјалните мрежи, ниту пак чувствуваат одговорност да одговорат на пораката во ист момент“.
Како тој ме воведе во работниот свет?
„Ми раскажуваше многу случки кои ми помогнаа да го разберам работниот свет. Ми рече дека кога сме млади и со зовриена крв имаме внатрешно чувство на самоконтрола, но веруваме дека можеме да ги постигнеме соништата.
Возрасните со тек на време стекнале надворешна контрола, морале да се соочат со некои падови во животот, што ги научило колку луѓето се всушност беспомошни.
Тој секој ден ми откриваше како академскиот успех понатаму ќе влијае на моето работно место, но неговите предвидувања ме плашеа, токму од таа причина што моето учење и разбирање за реалноста се случи многу порано отколку што требаше“.
Различни животни фази
„Постојат некои работи кои животните фази неизбежно ги носат, без оглед на тоа колку разликата во години е мала или голема.
Прво, како студентка сакам да раскажувам за своите идеали, теории и филозофии. Факултетот ми овозможува одлична платформа каде можам да запознавам нови луѓе и да разговарам. Тие теми не мора да бидат многу сериозни, но сметам дека ми прилегаат на годините.
За разлика од мене, него го интересираше единствено што се случува овде и сега. Веројатно тоа си оди со животната фаза низ која минуваш.
Кога ќе се разочарав од него, не можев веќе да разговарам. Одев кај пријателите кои ме пречекуваа со отворени раце.
Тогаш сфатив дека нашите теми и фантазии за достигнување на небото завршија.
Јас можам да одам во петок на работа, да преспијам кај пријателка, следното утро да излезам и да се подготвам за журка, да го поминам попладнето на пиво, да спијам помалку од 7 часа и сеедно – ќе имам енергија во недела да се разбудам свежа, подготвена за уште еден брз ден.
Тој, пак, тврди дека излегувањето во петок целосно ќе му ја исцрпи енергијата и ќе му треба цела сабота да се опорави. Затоа во текот на неделата легнува околу 23 часот.
Стравот дека залудно ќе си ја потрошам младоста ме тера повеќе да ги ценам и користам деновите за уживање. Иднината е неизвесна, па сакам времето да го искористам најдобро што можам.
Погледот на светот низ очите на возрасните ме научи вака да размислувам“.