Во својата најнова колумна на новинарот Драган Павловиќ Латас тој прави осврт на очекувањата од изборната кампања за претстојните претседателски избори, а која започна денеска.
Во продолжение Ви пренесуваме дел од колумната на Драган Павловиќ Латас објавена на вечер.мк.
Во нормално време изборот на изборите пред нас би бил лесен и извесен. Стево Пендаровски, во нормално време, не би можел ни да се кандидира. Не само затоа што животот го поминал како тврд полицаец, а полицајци се претседатели има само во отворени диктатури, многу повеќе затоа што тој е ставање сол на лутата рана на Македонија која се уште болува од тиранската платформа и промената на уставното име. Тоа би било изживување со една нација.
Како што е општо познато , можат во Липково, Арачиново или Сарај да ги наполнат кутиите да течат ливчиња од нив на сите страни и да се објави бројка дека Пендаровски добил мандат за претседател но, секој писмен знае дека тоа – не е победа.
Да, има Македонци кои за инет ли, за интерес ли или од навика ќе гласаат за Пендаровски но, тоа е бушење на заедничкиот брод кој се вика Македонија, и на кој брод само Македонците немаат гуми за спасување. Другите си добиле од нивните матични, национални држави. Македонците друга држава немаат, па немаат ни гуми за спасување.
Најпосле, Стево Пендаровски јавно тврди дека македонскиот народ е глуп. Овци. Безвреден за политика. Па, ако некој смета дека после сето тоа треба да го части со највисока функција тој што гази врз него, тоа не е веќе политички проблем. Поголем е.
А со глуп не вреди да се расправаш. Ќе те добие на искуство.
Вадењето: живееме во такво време не е ни изговор, ни избор. Согласувањето дека треба да се однесуваш како другите е согласување дека тебе во тој свет – те нема. Не мислиш, не делуваш, не избираш… само следиш. Живееш во туѓо, а не во свое време.
Прочитајте го целиот текст на Вечер ОВДЕ
