Југословенскиот лидер Јосип Броз Тито поседувал многу резиденции и домови во долгиот период на управување до 1944 година па до 1980 г. Комунистичкиот претседател живеел луксузен начин на живот, а оставил наследство вредно милиони евра. Прашањето кој би требало да го наследи доведе до спорови, од кои некои траат до ден денешен.
Некои од имотите на Тито од тоа време се продадени или дадени под наем, а други пак уште се популарни атракции, како што е куќата на цвеќињата во Белград, каде е погребан лично тој или неговата вила во родното му село Кумровец во Хрватска.
По втората светска војна и ослободувањето на Белград, Тито живее во српската престолнина и живее во вила на ул. “Ужичка“ 15 во елитниот квартал Дедине. За време на втората светска војна вилата е користена од командантите на германската армија, се додека не ја презеле југословенските партизани. Командирот на партизанските сили Пеко Дапчевич ја раководи операцијата за ослободување на Белград токму од таа вила. Од 1946 година до 1979 година таа станува дом на Јосип Броз Тито.
Тито живеел во определен момент по војната и во Белиот дворец, сопственост на југословенското царско семејство. Кога пристигнува во Белград тој со себе ја води и долгогодишната лична асистентка и како што се тврди неговата најголема љубов – Даворинка Паунович. Таа умира во 1946 г. и е погребана токму во дворскиот комплекс.
Сега комплексот е сопственост на државата, но фамилија Караџорџевиќ, бившата царска династија на Србија, има право да го користи. Тој е отворен и за посетители. Во 1979 година, во близина била изградена друга вила, на Ужичка11, подоцна наречена Вила Мир, но Тито никогаш не живеел во неа. По смртта на Тито, двете вили на Ужичка, зимна градина, два музеја и уште неколку згради се претвораат во „Меморијален центар Јосип Броз Тито“. По изборите во 1997 година, кога Слободан Милошевиќ станал претседател на Југославија, тој и неговото семејство се преселиле во куќата на Ужичка 15. Тие живееле таму до април 1999 година, кога зградата била мета на бомбардирањето на Југославија, по што било нанесена сериозна штета. По нападот, семејството Милошевиќ се преселува во другата Вила на Ужичка 11, која во тоа време поседувала голем дел од имотот на Тито. Откако бил симнат од власт, Милошевиќ е уапсен токму во таа вила и тоа во 2001 г, од каде што беше испратен во Хаг.
По смртта на Тито, вдовицата Јованка е префрлена во друга вила на булевар „Мир“ (сега булевар „Принц Александар Караџорџевиќ) во Дедине, каде живее се до својата смрт до 2013 година. Таа ретко ја напушта куќата. Куќата имаше ист статус како и куќата на “Ужичка“ 15, но според медиумите, државата не можеше да си дозволи да ја реновира. Личната сопственост на Тито првобитно беше прогласена за сопственост на државата по неговата смрт, но оваа одлука беше прогласена за неуставна во 2000 година. Судските случаи на неговите наследни права продолжуваат и денес.
Хрватска: идили на јадранскиот остров. Најпознатите хрватски резиденции на Тито се наоѓаат на островите Бритни, кои се наоѓаат на северното Јадранско Море и се познати по неверојатната убавина на нивната природа. Тито за прв пат го посетува Бриуни во 1947 г. и Бела Вила станува негова официјална резиденција во 1953 г. Тој поминува од 4 до 6 месеци годишно на островите, а неговиот последен престој е во 1979 година, пред неговата смрт. Некои вили на Тито подоцна биле претворени во станови за богати туристи. Другите се во државна сопственост и се користат како резиденции за добредојде на странски и национални политичари.
Во Кумровец, селото каде што е роден Тито, има вила изградена во 1947 година како хотел, а која потоа се претворија во резиденција на Тито, поточно во 1962 година. Сега е во сопственост на Министерството за државни имот, кое ја огласи резиденцијата на пазарот за изнајмување и тоа во 2014 година, но никој досега не пројавил интерес.
Постои уште една вила што некогаш му припаѓала на Тито во Дубровник, на полуостровот Лапад – имот што бил одземен од неговите вистински сопственици, богатото семејство Банац. По 12-годишна борба за враќање, нивната вила била вратена, а нејзиниот сегашен сопственик е хрватски претприемач. Во источниот дел на Хрватска е Вила Дунав, во близина на градот Илок. Овој 100-акр имот има лоза, фарма, и винарска визба. Вилата Дунав е местото каде што Тито се оженил со својата сопруга Јованка Броз во 1952 година. Според медиумите, комплексот сега е во сопственост на државата, но не е во добра состојба.
Замокот Тиквеш, исто така во источниот дел на земјата, изграден во XIX век, стана ловна вила на Тито по Втората светска војна. За време на Хрватската војна за независност (1991-1995), тој бил ограбен и претрпел штета, но сега е во сопственост на државата и се користи за спорт, рекреација и туризам. Во Самбор, мал град во близина на Загреб, постои имот што всушност бил во сопственост на семејството Броз пред национализацијата. Семејството Броз веќе децении се обидува да ја поврати сопственоста.
Вилите на Тито во Копривница и Горица, во близина на централниот босански град Бугојно, некогаш познати како негови омилени ловишта, сега се напуштени и непрофитабилни.
Вили имаат некој туристички потенцијал, но не можат да се користат додека не се реши нерешеното прашање за имот на поранешна Југославија во Босна и Херцеговина.
Вилата на Тито во Копривница беше опкружена со шумски ловечки комплекс со територија од околу 80 хектари. Изграден е во 1972 година, но Тито открил дека височината не се одразува добро на неговото здравје, а две години подоцна била изградена Вила Горица. Друга интересна локација е бункерот на Тито, изграден во Коните помеѓу 1953 и 1979 година, кој може да прими околу 350 луѓе и кој, во случај на нуклеарен напад, може да издржи до шест месеци без потреба да излезе надвор.
Опфатен со три куќи поврзани со објектот преку долги коридори, бункерот, кој сега е во сопственост на босанското Министерство за одбрана, е лоциран под височина од 280 метри и е отворен за посетители.
Пештерата во западниот град Вудворд, која служеше како база на Тито, кога германските окупатори се обиделе да ја ликвидираат во 1944 година, исто така била туристичка атракција, откако била обновена и отворена во 2006 година. Од бродовите кои ги поседувал Тито, бродот Галеб веќе е продаден и една од неговите јахти „Приморка“, но се уште се бара купувач за уште една јахта „Јадранка“.
Неодамна, Министерството за одбрана ја огласи “Јадранка” за 50.000 евра, по неколку години обидувајќи се да ја продаде за 80.000 евра. Владата ја отстрани јахтата од употреба во 2017 година, наведувајќи дека и треба сериозно одржување и реновирање.
Изградена во 1976 година, Јадранка е долга 34 метри и има три салони, два апартмани и две кабини за гости. Тито ја користел 34 пати. Црногорската влада го продаде третиот брод на Тито Галеб за 750.000 евра за грчкиот бизнисмен Јован Павле Папаниколау во 2000 година. Бродот потоа го купи хрватскиот град Риека и во 2006 година беше прогласен за дел од хрватската култура наследство. На бродот Тито пречекал многубројни светски лидери, но и холивудски ѕвезди.
Плановите сега се да се реновира и да се претвори во музеј кој вклучува дел од личните соби на Тито.