Оваа приказна на Дејан Јевтиќ од Ниш, Србија, навистина е поучна и се случува за жал на повеќето млади денес. Иако родителите секогаш пружаат колку можат, некогаш децата не знаат да ценат, но оваа приказна ќе ве замисли.
Во паричникот носам исти 500 динари веќе 8 години, ми ги даде мајка ми и ми рече: Еве ова е последното што го имам. Јас и барав 1.500, но таа имаше само толку и ми го даде и последното. Јас како тинејџер збеснав, секогаш барав повеќе, трошев по кафиња, излегувања, друштво…Всушност и не бев толку мал имав 21. година. Студирав и само барав пари, иако ми го даваа и последниот динар јас бев незадоволен. Кога ми ги даде овие 500 динари тргнав да се карам, а таа ми ја отвори банкарската сметка и видов дека нема ни денар. Се свестив за миг. Се променив, најдов работа, заработувам, сакам да им помогнам и олеснам, вели во својата исповед Србинот.
Тој веќе има други приоритети освен излегувањето и кафињата и вели дека никогаш не ги допрел тие 500 динари кои му се поука во животот, а кои можат да бидат поука и за многу други млади луѓе. Браво момче.