Еден човек долго бил во брак со својата сопруга со која имал семејство и се што му било потребно за среќен живот, но еден ден одлучил да ја напушти за помлада жена. Поради оваа одлука се покајал, па напишал искрено писмо во кое раскажува за тоа како сега живее.
„Да разговарам за тоа воопшто не е лесно, но е неопходно. Мојата жена и јас бевме во брат 35 години, поминавме многу заедно. Имаме прекрасни деца, синови и ќерка. Секој од нив сега има одлична работа, силен брак, сето тоа благодарејќи на мојата сопруга, која сите овие години неуморно се моли за нив.
По пензионирањето, мојата сопруга и јас одлучивме да ја инвестираме сета заштедевина на една работа, а резултатот ги надмина сите очекувања. Никогаш во животот немав видено толку пари, речиси полудев од среќа.
Наеднаш ставан член на „клубот миљардери“ и мојот живот се промени. Ми се чинеше дека една жена – онаа со која поминав толку години, не ми е доволна.
Се преселивме во престижниот дел од градот, ги заменивме автомобилите. Започнав да добивам повици за свечености, приватни приеми. Насекаде околу мене имаше млади и убави девојки, па сите мои нови запознавања беа со млади луѓе.
Младите девојки на уво ми дофрлуваа некои работи од кои се топев. Се осеќав како крал на светот, трошев пари како што сакам.
И тогаш ја запознав нејзе, да ја наречеме Доли. Млада, убава, не го симнуваше својот поглед од мене, ми изгледаше спремна за се, па се заљубив во неа. Но, имав еден услов, да се оженам за неа.
Мојата прва жена никогаш во животот ме нема натерано да страдам. Таа бе поддржаваше во добро и во зло. Фактот што нашите деца се успешни е во потполност нејзина заслуга.
Бев во посета на Доли и нејзината мајка, која беше на иста возраст како и мојата сопруга. Подготви раскошна вечера. И после тоа, тие почнаа да ги исполнуваат условите, рече таа дека е загрижена за среќата на нејзината ќерка (исто така беше разведена). Таа и Доли ми дадоа три месеци за да им објаснам и да се поделим со жена ми, инаку ние нема повторно да се видиме.
Дали јас ползи на колена, ветувајќи дека ќе направам сѐ? Не се сеќавам.
По враќањето дома, почнав да ја обвинувам мојата сопруга за сите имагинативни и незамисливи работи. Тим на кавги – и јас навистина почнувам да го мразам. Јас дури и се обидов да го свртам семејството против неа. Листата на нејзините “гревови” вклучувала прекумерна тежина и фанатична вера. Реков дека нејзините молитви се ништо повеќе од магија.
Таа се бореше против сите мои напади, а потоа ми рече: “Знам што работиш, оди кај младата блондинка што ти се допаѓа”.
Потоа сите нападнаа. Мојата помлада сестра, која мојата сопруга еднаш ја извади од ужасна ситуација и се подигна како нејзина ќерка, ја удари. Јас само гледав.
Јас ќе дадам сè за да го вратам времето назад. Претпоставувам дека би било прекрасно да старееме со некој што беше со цврста младост. Завивам на парови кои доживеале тешки времиња и остануваат заедно во старост.
Јас сè уште не губам надеж дека ќе се помирам со жена ми, но таа не ми дозволува да се доближам. Ги испратив подароците – ги врати. Таа вели дека ми е простена, но повеќе не сака да има никаква врска со мене.“